Gisteren kwam ik een kennis tegen die bezig is haar eigen bedrijf te starten. Ze vroeg mij wat het belangrijkste is dat ik tot nu toe heb geleerd van het ondernemerschap. "Dat Keulen en Aken ook niet in 1 dag gebouwd zijn" zei ik. Want hoe sterk is het streven naar een snel en goed resultaat toch verankerd in mij en in ons? Of het nu gaat om een nieuw bedrijf, promotie, droomhuis, geslaagde presentatie, gouden olympische medaille of een complimentje; ons brein is gefocused op dat gewenste resultaat; de beloning.

"Ons brein is gefocused op beloning"

Die gedrevenheid helpt ons doelen te behalen. Maar toch is het ook wel pijnlijk als tijdens de Olympische Spelen in Rio judoka Henk Grol geïnterviewd wordt na zijn verloren partij en hij zichzelf er van langs geeft. "In 2008 heb ik het verneukt en in 2012 was ik te laf.” En ook de andere verloren judoka's laten zich kritisch over zichzelf uit. Dag in, dag uit, zeven dagen per week, vier jaar lang non-stop alles doen en laten voor je sport en dan toch die zelfafwijzing. En hoewel wij niet in de schoenen van die topsporters staan, is dit wel een herkenbaar en menselijk fenomeen; kritiek leveren op jezelf als je niet het gewenste resultaat hebt behaald.

Het streven naar succes creëert helaas stress omdat we het resultaat het liefste zo snel mogelijk willen behalen en onszelf daarin soms voorbij lopen. Bovendien kan het leiden tot zelfverwijt, schaamte of frustratie als de beloning uit blijft. Deels heeft dit ook met ons brein te maken dat  nog vanuit de evolutie geprogrammeerd is om te 'jagen'. Gelukkig maar, anders hadden we het niet overleefd. Dat is het goede nieuws!

Het goede nieuws is ook dat uit onderzoek blijkt dat het mogelijk is vriendelijkheid te trainen. Klinisch psychologen Paul Gilbert en Rick Hanson hebben aangetoond dat door beoefening van (zelf)compassie mensen minder angst hebben voor falen en afwijzing en dat dat het zelfverwijt afneemt. Ze ervaren meer positieve gevoelens en verbondenheid met anderen.

Hoe mooi is het dat we onszelf kunnen leren te pauzeren of kleine stappen te mogen nemen op weg naar het doel. En dat we onszelf vriendelijk gaan toespreken als het gewenste resultaat niet bereikt is.  Hoe fijn zou het zijn als we dan oprecht tegen onszelf kunnen zeggen: "wat jammer dat het niet gelukt is, wat heb je er hard voor gewerkt, goed gedaan!"

Hartelijke groet,

Linda